Ηχογραφώντας τα δικά μας παραμύθια: Η Μαρίνα η Ζουζού
Ένα παλιό παιχνίδι που μας ήρθε στο σχολείο είχε κάτι κάρτες μέσα. Σε κάθε μία απεικονίζεται ένα ζώο, αντικείμενο, κάτι ευκρινές τέλος πάντων.
Σκεφτήκαμε να γίνει η δική μας τράπουλα, τουλάχιστον σε πρώτη φάση καθώς σύντομα θα την εμπλουτίσουμε με νέες κάρτες. Η τράπουλά μας αυτή αναποδογυρίζει μαγικά. Τα παιδιά χωρίς να βλέπουν τραβάνε κάρτες και προσπαθούν να φτιάξουν όλα μαζί ένα παραμύθι, συνεχίζοντας από εκεί που σταμάτησε ο προηγούμενος. Η φαντασία μας αρχίζει να παίρνει τρελές στροφές και το αποτέλεσμα είναι όχι απλά αστείο και διασκεδαστικό αλλά εκπληκτικά αυτοσχεδιαστικό, δημιουργικό και εκπαιδευτικό.
Μήπως θέλετε να σας πούμε και λίγο από το πρώτο μας παραμύθι που ηχογραφήθηκε ήδη; Πάμε λοιπόν…:
(οι κάρτες που τράβηξαν κατά σειρά ήταν: ΜΥΓΑ, ΠΑΠΟΥΤΣΙ, ΡΙΝΟΚΕΡΟΣ, ΜΕΛΙΣΣΑ, ΣΚΑΛΑ, ΠΑΤΑΤΑ, ΑΓΕΛΑΔΑ, ΨΑΡΙ, ΛΕΦΤΑ, ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΣΟΚΟΛΑΤΑ, ΤΟΣΤ)
«Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μία χαρούμενη μύγα και μπήκε μέσα σε ένα παπούτσι ενός κοριτσιού για να τσιμπήσει το πόδι του. Και ήρθε ένας ρινόκερος και κυνηγούσε τη μύγα που τη λέγανε Αναστασία, γιατί τον είχε ζαλίσει και γι” αυτό η μύγα κρύφτηκε στο παπούτσι. Ύστερα εμφανίστηκε μια μέλισσα, η Μαρίνα η Ζουζού, που τσίμπησε τη μύγα μέσα στο παπούτσι κι εκείνη την ώρα ανέβηκε η μέλισσα σε μια σκάλα για να φάει το κολατσιό της που ήτανε μια τηγανιτή πατάτα που βρήκε. Όμως μια αγελάδα πρόλαβε και πήγε και της έφαγε την πατάτα και η μέλισσα ήταν στενοχωρημένη και πεινούσε κι άλλο και θύμωσε πολύ η Μαρίνα η Ζουζού η μέλισσα. Η αγελάδα επειδή ήθελε να φάει πολύ πήγε στη θάλασσα και βρήκε κι ένα ψάρι για να φάει με την πατάτα της. Η αγελάδα ύστερα έκλεψε από έναν άνθρωπο τα λεφτά αλλά η μέλισσα έτρεξε να πάρει τα λεφτά και να τα δώσει πίσω στον άνθρωπο. Και βγήκε η μύγα από το παπούτσι και έφαγε ένα κομμάτι σοκολάτα και της άρεσε. Αλλά την πείραξε η κοιλιά της και πήγε στην τουαλέτα και εξαφανίστηκε. Κι η μέλισσα η Ζουζού βρήκε κι αυτή ένα τοστ με μαρούλι και τυρί και χόρτασε κι αυτή. Και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα…»
