Ένα κάστρο από… 2.000 πλαστικά καπάκια
Μας κατρακύλησε στο κεφάλι ξαφνικά, το τολμήσαμε και παρά τη δυσκολία του εγχειρήματος, τώρα το απολαμβάνουμε. Πάνω από 2.000 πλαστικά καπάκια δημιούργησαν ένα μαγικό τοπίο. Το κάστρο των Ελεύθερων Πολιορκημένων. Μπροστά το χορτάρι («η μαύρη πέτρα ολόχρυση και το ξερό χορτάρι», έλεγε ο Σολωμός στους Ελεύθερους Πολιορκημένους) το φανταστήκαμε πράσινο. Μας βοήθησε και ότι είχαμε πολλά πράσινα καπάκια βέβαια. Πάνω αριστερά, σε σκούρο μπλε, η φουρτουνιασμένη θάλασσα και πάνω ο ουρανός και τα σύννεφα.
Τα παιδιά κολλούσαν ασταμάτητα υπηρετώντας το γενικό πλάνο της κατασκευής. Και παρά την κούραση (χαρακτηριστικά η Μ. είπε «μαμά, μην φέρεις άλλα καπάκια, όλα εμείς τα κολλάμε»), όταν ολοκληρώθηκε το έργο μας, πραγματικά κέρδισε τα βλέμματά μας.
Το κάστρο μας φτιάχτηκε από πορτοκαλί, κόκκινα και μαύρα καπάκια. Έδειχνε όμως κάπως «άμορφο» και γι” αυτό του περάσαμε μια γρήγορη «ιδέα» από χρυσό σπρέι για να αποτελέσουν ένα σύνολο, αυτό του κάστρου. Η κατασκευή αυτή τη στιγμή στηρίζεται σε πάνω από 70 πινέζες και καρφιά που κρατούν το βάρος της και την ομορφιά της.
Τώρα βάζουμε πλώρη για άλλες υπέροχες ανακυκλώσιμες κατασκευές που θα συνδυάζουν την επικαιρότητά μας αλλά και τη χρήση των «σκουπιδιών» με άλλους τρόπους. 
