Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι που αγαπήσαμε
Τα παιδιά έχουν πάντοτε σπουδαίες δυνατότητες. Ακόμα και να φέρουν σε πέρας δύσκολα κείμενα (έστω και ειδικά προσαρμοσμένα σε πολλά σημεία) όπως αυτό των Ελεύθερων Πολιορκημένων του Διονυσίου Σολωμού.
Η γιορτή μας (Α” τμήμα) ήταν μια περιήγηση στα γεγονότα του Μεσολογγίου (1826) και την ηρωική έξοδο των έγκλειστων στο κάστρο πολιτών, όχι από την αφόρητη πίεση του εχθρού, αλλά από την πείνα. Τα αγόρια πολεμιστές, τα κορίτσια κοντά τους, η ποίηση και το τραγούδι βροχή, οι χοροί μας δύο και καλοί.
Τα παιδιά ήταν υπέροχα. Δεν είναι υπερβολή. Υποδύθηκαν. Βιώσαν τους ρόλους τους. Ακόμα και σήμερα συνεχίζουν στο «ξεκάρφωτο» να τραγουδούν «Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει». Τώρα είναι βίωμα. Όταν μεγαλώσουν, η μνήμη τους θα ανασύρει αυτά τα μοναδικά τραγούδια και λόγια.
Το κάστρο μας από κούτες (θερμές ευχαριστίες στη μαμά της Δέσποινας) λίγο πριν την ολοκλήρωση του φόντου του ώστε να καλυφθούν ο πίνακας και οι λοιπές καθημερινές μας αναφορές.
Ευχαριστίες σε όλους.