Τα κουλουράκια της αγάπης
Διαβάσαμε το παραμύθι «Τα μισοκούλουρα» της Κατερίνας Μουρίκη (εκδόσεις Παρρησία). Μια πολύ όμορφη ιστορία όπου η μικρή μάγισσα Αντάρα Μαντάρα προκαλείται από την κακή μάγισσα γιαγιά της, την Αναντάμ Παπαντάμ να φτιάξει Μισοκούλουρα για να αποδείξει πόσο καλή (κακιά δηλαδή) μάγισσα είναι. Η Αντάρα τα φτιάχνει, τα πάει στο φούρνο αλλά εκεί ο γιος του φούρναρη, ο Αναστάσης, έχει μάθει τι είναι αυτά τα κουλουλάρια από ένα γκαβοκόρακα και αποφάσίζει να την πλανέψει. Την παίρνει για μια σύντομη βόλτα στη φύση και τις ομορφιές της λίμνης και εκεί η λέξη μαγεία παίρνει άλλη διάσταση. Τη μητέρα του Αναστάση τη λέγανε Αγάπη. Και όταν γύρισαν το φούρνο, τα Μισοκούλουρα είχαν γίνει Κουλουράκια της Αγάπης. Κι έστω και για μια φορά οι μάγισσες έγιναν καλές εκείνο το Πάσχα.
Έτσι φτιάξαμε κι εμείς λοιπόν τα δικά μας κουλουράκια της Αγάπης.
Υλικά
1 κιλό αλεύρι
1 ποτήρι ζάχαρη
1 ποτήρι λάδι
ξύσμα ενός πορτοκαλιού
2 βανίλιες
1 μπέικιν πάουντερ
χυμό από 3 πορτοκάλια.
Ούτε αβγό, ούτε βούτυρο, ούτε τίποτε άλλο. Νηστήσιμα δηλαδή. Γράψαμε τη συνταγή στον πίνακα μόνοι μας. Χωρίς να τη βλέπουμε. Γιατί πάρα πολλοί έχουμε προχωρήσει πολύ στη γραφή και την ανάγνωση μέσα από ελάχιστα φύλλα εργασίας αλλά πάμπολλες δραστηριότητες.
Είχαμε και κάτι υπέροχες φόρμες που έδιναν μορφές στη ζύμη μας (πουλάκια, προβατάκια κτλ) και όλα ήταν υπέροχα. Τη γκάφα τελικά την έκανε ο δάσκαλος. Άφησε τα παιδιά να ρίξουν όλη τη ζάχαρη μέσα και όχι ένα ποτήρι. Έτσι τα κουλουράκια της αγάπης βγήκαν θεόγλυκα, ίσως όσο γλυκιά είναι η πραγματική αγάπη. Πίσω έχει όμως η αχλάδα την ουρά. Την Παρασκευή θα τοποθετηθούν στα πασχαλινά καλάθια του εργαστηρίου μας τα ίδια κουλουράκια. Μόνο που η ζάχαρη ξαφνικά θα έχει… εξαφανιστεί. Γιατί ξέρουμε κι εμείς μαγικά!
ΥΓ: Θερμές ευχαριστίες στη μαμά της Μαριτίνας για την υπερπολύτιμη συνδρομή της. 
